Dzisiejsza ulica Karmelicka to główna ulica dawnej Jurydyki Krakowskiej - Garbary. Powstała w miejscu biegnącego tędy już w XIV wieku traktu, prowadziła ona od dawnej bramy Szewskiej w kierunku Czarnej Wsi i Łobzowa. Do połowy XIX wieku składała się z dwóch części i nosiła dwie odrębne nazwy: od Bramy Szewskiej w kierunku Kościoła Karmelitów "Na Piasku" do mostku na Rudawie znajdującego się nieco wcześniej niż wylot dzisiejszej ulicy Garbarskiej zwana była ulicą Szeroką, następnie Garbarską czy Piaskową. Jej dalsza część przechodziła w drogę bitą zwaną jeszcze w XIX wieku ulicą Czarną biegnącą w stronę Czarnej Wsi i Łobzowa. Granicę tych dwóch ulic wyznaczał sztuczny ciek wodny zwany "Młynówką Królewską" (w niektórych podaniach nazywany "Rudawką" czy też przyjmujący nazwę od swego ujścia "Rudawą"). Wspomniany wcześniej drewniany mostek wraz z bramą stanowił najprawdopodobniej pozostałość prymitywnego obwarowania jurydyki. Obecne nazewnictwo ulicy - Karmelicka, niestety nie mające żadnego podłoża historycznego, nadane zostało w 1858 roku dzięki przyległemu do niej kościołowi i klasztorowi Karmelitów Trzewiczkowych.

Obok zobaczyć możemy jedno z niewielu zachowanych zdjęć nieparzystej części ulicy Karmelickiej w pobliżu wylotu dzisiejszej ulicy Garbarskiej. Fotografia wykonana została przez Walerego Rzewuskiego w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Zdjęcie przedstawiamy dzięki życzliwości Państwa A. i Z. Darowskich - Kraków.

Bibliografia: Krystyna Pieradzka - Garbary Przedmieście Krakowa (1363 - 1587) - W Krakowie - Druk W. L. Anczyca i Spółki, 1931 r.
Wanda Mossakowska • Anna Zeńczak - Kraków na starej fotografii - Wydawnictwo Literackie Kraków, 1984 r.
Krzysztof Petrus - Największe przedmieście Krakowa. Zarys Rozwoju Przestrzennego Garbar. Część I - Czasopismo Techniczne - Wyd. Politechniki Krakowskiej - 5-A/2011 r., zeszyt 16, rok 108.